De Roparun is ontstaan vanuit een weddenschap tussen een paar hardlopers. Inmiddels is deze estafetteloop uitgegroeid tot een niet meer weg te denken jaarlijks loopevenement.
Bij de eerste editie in 1992 deden er dertien teams mee en de opbrengst bedroeg dat jaar honderdduizend gulden. De organisatie van de Roparun was in handen van een klein groepje van ongeveer twintig vrijwilligers, waarvan er een aantal ook nog als loper, chauffeur of fietser meedeed in het “eigen” team. Want dat was de weddenschap: lopen van Rotterdam naar Parijs met een team van acht lopers.
De mannen van de weddenschap, Sjaak Bril en Peter van der Noord, zochten nog zes andere lopers, een fietser, masseuse en wat chauffeurs. Al snel werd het duidelijk dat er meer werk aan de winkel was. Er werd een route uitgezet, spelregels gemaakt en het idee ontstond om een goed doel te koppelen aan de estafetteloop. Uiteindelijk zette ieder team zich er voor in om geld bijeen te brengen voor de Daniël den Hoed Kliniek in Rotterdam.
Hoe ging de groei van de Roparun verder? Roparun kreeg na het eerste jaar steeds meer publiciteit en bekendheid, waardoor de organisatie groter en professioneler werd. Er kwamen elk jaar meer deelnemende teams bij, waardoor ook de opbrengst elk jaar steeg. Hierdoor konden ook steeds meer verschillende doelen ondersteunt worden vanuit de opbrengst van de Roparun.
Sinds augustus 2002 bestaat de Roparunorganisatie uit twee stichtingen:
- Stichting Roparun Evenementen
- Stichting Roparun Palliatieve Zorg
De stichtingen zijn onafhankelijk van elkaar, voeren ieder een eigen boekhouding en hebben bijvoorbeeld ook verschillende bankrekeningnummers. Door de splitsing is het duidelijk hoe de geldstromen lopen: geld bestemd voor het organiseren van het evenement en geld bestemd voor de goede doelen. Zou er door omstandigheden iets gebeuren bij Stichting Roparun Evenementen, dan zal dit nooit invloed hebben op de gelden die in Stichting Roparun Palliatieve Zorg gereserveerd staan voor de doelen en de afspraken die er met diverse partners zijn gemaakt. Ook is door de splitsing gewaarborgd dat, ongeacht wat zich voordoet, alles wat voor de doelen is bestemd ook bij die doelen terechtkomt.
